BEKLE BİZİ İSTANBUL/2025
Ne mavi patiska gördük
bu devirde,
ne salkım salkım tan
yelleri…
Uzak sanırdık seni bir
vakitler İstanbul,
meğer cebimizdeki borç
kadar yakınmışsın —
tam içindeyiz şimdi,
dibine kadar.
Bin bir direkli Haliç
masaldı eskiden;
şimdi yüz bin camlı
plaza mavrası,
asansörlerinde
yalnızlık taşırız,
Süleymaniye’de gölge
bizimle gezer.
Hey sen!
Kavgamızın terli şehri!
Tünellerinde insan
kaynar,
köprülerinde ömür
sıkışır;
sen de yoruldun, biz
de.
Kavganın rengi
kırmızıydı bir zamanlar,
şimdi griye çalar
kaderimiz;
beton, çimento, toz…
Ekmek arası umut yiyen
bir millet olduk.
Zafer şarkısı mı
bekliyorsun?
Yoo…
Korna sesleri çalıyor
artık marşlarımız.
Gözaltı yine en büyük
korkumuz;
binalar yükseldikçe
borçlar da üstümüze
çöküyor.
Ve sen…
Esnaf kardeş,
memur yoldaş,
kurye evlat,
beyaz yakalı dertli
dost.
On beş saat koşturup
metrobüste boynunu
büküp uyuyakalan…
Kredi çekmişsin, kira
yemiş;
hayatın içine bastonla
dalmışlar sanki.
İstanbul!
Bekle bizi!
Sakin Süleymaniye vakti
değil bu vakit;
sen bizi telaşlı
halinle karşıla.
Kasklarımızla,
sırtımızda
paketlerimizle;
beşinci köprüye
sürüldük,
onuncu havaalanına
koşturduk —
yolların bile bizden
hızlı yaşlanıyor artık.
Bir zamanlar sokak
arasında
toz toprakla büyürdü
misket oynayan çocuklar;
şimdi hepsi klimalı
odalarda steril mutsuzluk büyütüyor.
Deniz de bozuldu be
İstanbul:
katranı, balığı vardı;
şimdi egzoz, beton,
fastfood kokuyorsun.
Yoksulluk?
Aynı yoksulluk.
Sadece adresini
değiştirdiler.
Zenginlik göğe vuruyor
ışığını;
gecekondu susuyor,
saraylar büyüdükçe
görünmez oluyor.
Tarih dinamitlendi;
öfkeler klavye altında
saklanır oldu.
Bekle bizi İstanbul!
Omuzlarımızın ağrısında
taşıyoruz seni.
Zafer naralarıyla değil
belki,
ama ağır bir
sessizlikle
evlerimize döneceğiz
bir gün.
Bu kalabalıkta yalnız
kalan her can
sana yeniden şiir
döker;
belki bir gün yine
sokuluruz
o eski, samimi
sokaklarına…
Sen bize hâlâ layıksın
İstanbul.
Ama biz,
biz sana
daha hâlâ tam layık
olamadık be güzelim…
Mehmet ÖZŞAMLI
Şamilof/28.11.2025
Usta Şaire Not:
"Bekle Bizi
İstanbul"un sarsılmaz ruhundan aldığımız ilhamla; bu telaşlı,
bu yorgun şehri yeniden
yorumluyoruz. Işığın yolumuz oldu, Ustam Vedat Türkali.
